Dawno, dawno temu w Ameryce

Dawno, dawno temu w Ameryce. Część 1 

Warto usystematyzować daty i wydarzenia, postaram się krótko, w formie streszczenia przedstawić jak to było z tym Lean’em :). Wrócę do historii.

Rok 1790

(https://bit.ly/2sssBmv)

Eli Whitney (1765-1825) amerykański przedsiębiorca i wynalazca. Konstruktor odziarniarki bawełny, maszyny do mechanicznego oddzielania nasion bawełny od włókien. Maszyna ta zmniejszyła koszty uprawy bawełny; dzięki mechanizacji procesu oczyszczania bawełny wydajność jednego pracownika wzrosła 50-krotnie. Duże znaczenie dla rozwoju przemysłu miał jego pomysł wykorzystania linii montażowej w produkcji masowej; pomysł ten wykorzystał z powodzeniem Henry Ford. 

 (https://pl.wikipedia.org/wiki/Eli_Whitney)

 Rok 1900

https://bit.ly/2xGrjcQ

Frederick Winslow Taylor (1856-1915) – amerykański inżynier, wynalazca stali szybkotnącej i młota parowego, twórca TAYLORYZMU! Tayloryzm ("naukowe zarządzanie") - amerykańska metoda organizacji pracy. Metoda ta zakłada maksymalną intensyfikację pracy przy efektywnym wykorzystaniu czasu i obcięciu kosztów. Postuluje także podział procesu technologicznego na czynności proste, przy eliminacji zbędnych nawyków. Tayloryzm wprowadził oparty na chronometrażu (pomiar czasu przy pomocy sekundomierzy) system normowania pracy, który sprzężony jest z systemem wynagradzania.  (https://pl.wikipedia.org/wiki/Tayloryzm)

https://bit.ly/2sC9eH6

Frank Bunker Gilbreth (1868 - 1924)

Kolejny inżynier przemysłowy, pionier inżynierii humanistycznej. Koncentrował się na mechanice pracy, zwiększaniu wydajności pracy poprzez odpowiednie zorganizowanie miejsca, w którym się pracuje. Wraz z żoną Lilian, z wykształcenia psychologiem, opracowali metodę badania przebiegu i czasu trwania ruchów roboczych, czyli tzw. metodę chronocyklograficzną. Gilbrethowie w swoim dziele "Psychologia zarządzania", położyli główny akcent na zagadnienia szkolenia pracowników jako podstawowych narzędzi zwiększania sprawności i współdziałania w procesach pracy.

(https://pl.wikipedia.org/wiki/Frank_Bunker_Gilbreth)


Rok 1910 Henry Ford

(https://www.britannica.com/biography/Henry-Ford)

Henry Ford (1863 - 1947 ) Amerykański przemysłowiec, inżynier i założyciel Ford Motor Company. Około 1910 roku Henry Ford wraz ze swoim współpracownikiem Charlsem E. Sorensenem opracowali pierwszą całościową strategię produkcyjną.


Marzenie, które się urzeczywistniło 

The 1909 Model T.

Courtesy of the Ford Motor Company

(https://bit.ly/2sF6aKq)

Zamiarem Henry’ego była produkcja jak największej liczby samochodów o jak najprostszej konstrukcji i najniższym możliwym kosztem. W tych czasach właścicielami samochodów była jedynie garstka uprzywilejowanych. Celem Henry’ego Forda było „dać światu koła” i produkować dostępne cenowo auta dla szerokiej grupy odbiorców. 

(https://www.ford.pl/swiat-forda/o-firmie/historia)

Ford był zwolennikiem produkcji dużej liczby tanich samochodów. Wkroczył w gorączkowy okres rozwoju motoryzacji, na którym działało już wiele nowo powstałych przedsiębiorstw. Zrewolucjonizował system produkcji aut, wprowadzając ruchomą taśmę produkcyjną i trzyzmianowy dzień pracy. Szybko pokonał konkurencję, wprowadzając w 1907 Forda T i ograniczając produkcję wyłącznie do jednego modelu i koloru czarnego. Dzięki temu był w stanie zredukować cenę i uczynić auto dostępne dla robotników amerykańskich. Do zakończenia produkcji w 1927 wyprodukowano w sumie ponad 15 milionów Fordów T. Ford wpłynął też na układy ekonomiczne USA (kredyty na auta).

(https://pl.wikipedia.org/wiki/Henry_Ford)

Ford całkowicie pominął aspekt ludzki a mianowicie robotnicy byli wykorzystywani do granic możliwości. 

Rok 1930 - Jak narodziła się TOYOTA?

W 1929 roku syn założyciela Kiichiro Toyoda wyjechał do USA aby zwiedzać tamtejsze fabryki (pod pretekstem wizyt handlowych). Zainspirowany tym co zobaczył oraz karierą Forda, który w ciągu kilkunastu lat stał się najbogatszym człowiekiem świata zdecydował się ostatecznie w 1930 na przekwalifikowanie Toyota Group na przemysł samochodowy. Wówczas rynek samochodów w Japonii nie istniał. W ciągu następnych kilkudziesięciu lat Toyota wypracowała unikalny i jak się okaże rewolucyjny system produkcji (Toyota Production System = TPS).

System ciągłego doskonalenia ludzi, procesów i produktów na każdym etapie produkcji.

Toyota podobnie jak wcześniej Ford stanie się inspiracją dla tysięcy firm! Będzie też najważniejszym czynnikiem powstania Lean, Agile i nowego sposobu myślenia o zarządzaniu projektami.

W latach 1946-1976 Taiichi Ohno, dyrektor techniczny Toyoty pracuje nad „Toyota Production System” (TPS), który obala dotychczasowe metody produkcyjne.

Rok 1950  

William Edwards Deming 

(1900 - 1993) 

(https://quotesurf.com/w-edwards-deming-quotes)

Edward Deming pracował kilka lat w Bell Labolatories z Shewhartem, który jest uważany za ojca statystycznej kontroli jakości. 

Był pierwszym amerykańskim specjalistą, który w sposób metodyczny przekazywał japońskim inżynierom i menedżerom wiedzę na temat statystycznego sterowania procesem. Od początku lat 50. zaczął prowadzić wykłady dla japońskich inżynierów poświęcone statystycznemu sterowaniu procesami oraz statystycznemu sterowaniu jakością.

Deming uważał, że 94% wszystkich problemów jakościowych powstaje z winy kierownictwa, które musi zaangażować się w zarządzanie jakością i zapewnienie jakości. Zarząd jednak powinien pamiętać, że decyzje w tych sprawach powinny być podejmowane razem z pracownikami. Był zdecydowanym wrogiem kontroli, a swoje podejście do jakości totalnej określił w czternastu tezach. Był także wrogiem amerykańskich metod zarządzania, jak zarządzanie przez cele czy zarządzanie przez wyniki i krytykował je na każdym kroku.

Według niego do efektywnego zarządzania jakością potrzebne jest myślenie statystyczne, czyli poznanie metod statystycznych, zastosowanie tych metod oraz wyciągnięcie odpowiednich wniosków.

(https://pl.wikipedia.org/wiki/William_Edwards_Deming)

Zasłynął z opracowania cyklu “Planuj, Wykonuj, Sprawdzaj i działaj” (PDCS = Plan, Do, Check, Act). Ilustrował on podstawową zasadę ciągłego ulepszania (Kaizen). Cykl ten można zastosować do dowolnego rodzaju produkcji. Cykl ten jest nazywany „Cyklem Deminga”. 

(https://www.performancemagazine.org/performance-management-case-study-plan-do-check-act-pdca-in-a-non-profit-organization/)

Pomysłem Deminga było mierzenie jakości produktu i tego co zostało wykonane jeszcze w trakcie produkcji. Miało to prowadzić do “ciągłej poprawy”. Jest uważany za “guru jakości” ponieważ jako jeden z pierwszych w latach 50, zaproponował nowoczesne podejście do jakości produktów wykorzystujące zarządzanie personelem, planowanie, projektowanie wyrobów i monitorowanie procesów.

Walter Andrew Shewhart, amerykański fizyk, inżynier i statystyk, często nazywany ojcem statystycznej kontroli jakości. Wynalazł najważniejsze narzędzie, jakim posługujemy się dziś w sterowaniu jakością - kartę kontrolną. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Walter_A._Shewhart)

Ameryko pobudka !

W latach 1975 – 1985 Firmy amerykańskie przegrywają na własnym rynku konkurencję z firmami japońskimi (utrata 90% rynku elektroniki konsumpcyjnej, 40% rynku motoryzacyjnego, ...).  W 1980 Emisja programu w TV NBC p.t. „Jeżeli może Japonia, dlaczego nie możemy my”.  W 1984 Rząd USA wysyła delegację kilku profesorów z MIT do Toyoty w Japonii , aby Ci przestudiowali TPS i napisali raport. 

Rok 1986 Powoli zbliżamy się do SCRUM’a 

Hirotaka Takeuchi i Ikujiro Nonaka - artykuł The New New Product Development Game

Hirotaka Takeuchi & Ikujiro Nonaka

(https://www.pocketbook.co.uk/blog/2017/04/25/takeuchi-nonaka-scrum-development/)

W 1986 roku w Harvard Business Review ukazał się artykuł “The New New Product Development Game” napisany przez dwóch japońskich profesorów Hirotaka Takeuchi i Ikujiro Nonaka.  Przyjrzeli się oni kilku zespołom i projektom z najbardziej wydajnych światowych firm jak Honda, Fuji-Xerox, 3M, Hawlett-Packard i innych.

Udowadniali w nim, że stary sposób tworzenia nowych produktów czyli wprowadzony przez NASA system kaskadowy był wadliwy. Okazało się, że te najwydajniejsze zespoły wykorzystywały proces nakładających się czynności, który był szybszy i elastyczniejszy. Do tego zespoły były autonomiczne, uzupełniały się i samodzielnie podejmowały decyzje. Kierownictwo pełniło bardziej role służebną, niczego nie nakazywało tylko ułatwiało zadania i usuwało przeszkody. Japońscy profesorowie porównali te zespoły do drużyny rugby i stwierdzili, że najlepsze z nich pracowały jak rugbyści w młynie (ang. scrum).

(Fragment artykułu: Marcina Murasa www.marcinmuras.com)

Zbliżamy się do roku 1993 i Jeffa Sutherland’a – SCRUM !

„…  if you want to get what you want in life, knowledge is the key.”

[https://www.linkedin.com/pulse/after-work-what-determines-your-future-spend-one-hour-sundaram?trk=hp-feed-article-title-like] 

Koniec części 1-szej! 

Urszula Sotowicz

Inżynier zarządzania procesowego, 

audytor systemów bezpieczeństwa informacji, 

trener, 

pasjonatka rozwoju i ciągłego doskonalenia.